Verbum

лігні́т

(ад лац. lignum = дрэва)

разнавіднасць бурага каменнага вугалю.

ліграі́н

(англ. ligroine)

адзін з гаручых прадуктаў перагонкі нафты; выкарыстоўваецца як дызельнае паліва, растваральнік і інш.

лігулёз

(ад лігулы)

глісная хвароба карпавых і бычковых рыб, якая выклікаецца лічынкамі лігул.

лігу́лы

(н.-лац. ligulidae)

сямейства гельмінтаў класа цэстодаў паразіты рыбаедных птушак; рамянцы.

лігу́сцікум

(н.-лац. ligusticum)

травяністая расліна сям. парасонавых з доўгачаранковым лісцем і белымі або ружаватымі кветкамі ў парасоніках, пашыраная пераважна ва Усх. Азіі, Чылі, Новай Зеландыі; ужываецца як агародніна.

лі́да

(іт. lido = бераг)

пясчаныя косы на беразе Адрыятычнага мора, якія аддзяляюць ад мора лагуны 1.

лідзі́т

(англ. lyddite, ад лац. Lidia = назва старажытнай краіны ў Малой Азіі)

горная парода чорнага, бурага або зялёнага колеру, якая складаецца з кварцу, халцэдону і апалу з прымессю вугальнага рэчыва; выкарыстоўваецца для вырабу тачыльных брускоў;

2) назва трынітрафенолу ў Англіі ў канцы 19 — пач. 20 ст.

лі́дэр

(англ. leader = вядучы, кіраўнік)

1) кіраўнік палітычнай партыі, грамадска-палітычнай арганізацыі (напр. прафсаюзны л.);

2) той, хто ідзе першым у спартыўным спаборніцтве (напр. л. веласіпеднай гонкі);

3) вядучы карабель у караване суднаў.

лі́дэртафель

(ням. Liedertafel)

нямецкія мужчынскія харавыя аматарскія таварыствы.

ліз-, ліза-, -ліз

(гр. lysis = растварэнне)

першая або другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае адносіны да растварэння, раскладання рэчыва.