Verbum

хемасо́рбцыя

(ад хема- + сорбцыя)

разнавіднасць сорбцыі, пры якой часцінкі паглынаемага рэчыва і паглынальніка хімічна ўзаемадзейнічаюць.

хемастэрыля́нты

(ад хема + лац. sterilis = бясплодны)

хімічныя прэпараты з групы пестыцыдаў, якія выклікаюць стэрылізацыю насякомых.

хематаксано́мія

(ад хема + таксаномія)

тое, што і хемасістэматыка.

хемата́ксіс

(ад хема- + таксіс)

рух прасцейшых арганізмаў і клетак, што вольна рухаюцца (сперматазоідаў, лейкацытаў), пад уплывам хімічных раздражняльнікаў.

хематрапі́зм

(ад хема- + трапізм)

змена напрамку росту органаў раслін пад уздзеяннем хімічных рэчываў.

хематро́ніка

(ад хема- + -трон)

навукова-тэхнічны кірунак, што займаецца распрацоўкай і прымяненнем прыбораў і ўстройстваў аўтаматыкі, вымяральнай і вылічальнай тэхнікі, дзеянне якіх заснавана на электрахімічных працэсах.

хематро́фы

(ад хема- + -трофы)

тое, што і аўтатрофы.

хематэрапі́я

(ад хема- + тэрапія)

тое, што і хіміятэрапія.

хемігра́мусы

(н.-лац. hemigrammus)

рыбы сям. харацынідаў атрада карпападобных, якія пашыраны ў вадаёмах Паўд. Амерыкі; вядомы як акварыумныя рыбы.

хемілюмінесцэ́нцыя

(ад хема- + люмінесцэнцыя)

люмінесцэнцыя, якая ўзнікае пры некаторых хімічных рэакцыях (напр. свячэнне фосфару пры павольным акісленні).