Verbum

-цэноз

(гр. koinos = агульны)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «сукупнасць».

цэнт​¹

(англ. cent, ад лац. centum = сто)

дробная манета ў ЗША, Канадзе, Галандыі і шэрагу іншых краін, роўная 1/100 грашовай адзінкі (долара, гульдэна і інш.).

цэнт​²

(лац. centum = сто)

адзінка частотнага інтэрвалу ў акустыцы, роўная 1/1200 актавы.

цэнта́л

(англ. cental, ад лац. centum = сто)

адзінка вагі ў англійскай сістэме мер, роўная 100 фунтам.

цэнта́ўр

(лац. centaurus, ад гр. kentauros)

тое, што і кентаўр.

цэ́нтнер

(ням. Zentner, ад с.-лац centenarius = які змяшчае сто адзінак)

адзінка вымярэння вагі, роўная 100 кг.

цэнто́н

(лац. cento, -tonis = адзенне ці коўдра з рознакаляровых абрэзкаў)

верш, складзены з урыўкаў твораў аднаго ці некалькіх паэтаў.

цэнтр

(лац. centrum, ад гр. kentron = вастрыё цыркуля)

1) пункт дакладна ў сярэдзіне фігуры;

2) сярэдзіна, сярэдняя частка чаго-н.;

3) частка, звычайна сярэдняя, горада, пасёлка, дзе размешчаны асноўныя адміністрацыйныя ўстановы;

4) месца сканцэнтравання якой-н. дзейнасці;

5) горад, буйны населены пункт, які мае адміністрацыйнае, культурнае значэнне для якой-н. мясцовасці, краіны;

6) вышэйшы орган кіравання якой-н. дзейнасцю;

7) стальны конус, які прызначаны для падтрымкі загатовак пры іх апрацоўцы на станку.

цэнтралізава́ць

(фр. centraliser, ад лац. centralis = які знаходзіцца ў сярэдзіне)

праводзіць цэнтралізацыю.

цэнтраліза́цыя

(ад лац. centralis = які знаходзіцца ў сярэдзіне)

сканцэнтроўванне чаго-н. у адным цэнтры, аб’ядноўванне ў адным месцы, у адных руках (напр. ц. кіраўніцтва, ц. капіталу).