Verbum

мамо́на

(гр. mammonas, ад арам. mamona = багацце)

перан. прага да нажывы, ненажэрнасць, хцівасць.

маму́ра

(рус. мамура, ад фін. maamuurain)

травяністая расліна сям. ружавых з трайчастым лісцем і чырвонымі ядомымі пладамі, пашыраная ў тундры і тайзе.

-ман

(гр. mania = шаленства; захапленне, цяга)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «заўзяты аматар».

мана-

гл. мона-.

манаве́рш

(ад мана- + верш)

верш, які складаецца з аднаго радка; аднарадковік.

манага́мія

(ад мана- + -гамія)

1) аднашлюбнасць, форма шлюбу, якая дазваляе быць у шлюбных адносінах аднаму мужчыне толькі з адной жанчынай (параўн. палігамія 1);

2) адносіны паміж жывёламі, калі самец на працягу доўгага часу спароўваецца з адной самкай (параўн. палігамія 2).

манагі́нія

(ад мана- + гр. gyne = жанчына, жонка)

аднажонства.

манаго́нія

(ад мана- + -гонія)

бясполае, вегетатыўнае размнажэнне, якое адбываецца без апладнення шляхам аддзялення часткі бацькоўскага арганізма або простага дзялення.

манагра́ма

(ад мана- + -грама)

спляценне некалькіх літар у адзін узор.

манагра́фія

(ад мана- + -графія)

навуковая праца, прысвечаная ўсебаковаму даследаванню адной тэмы, праблемы.