Verbum

максімалі́зм

(ад с.-лац. maximalis = найбольшы)

празмернасць, крайнасць у якіх-н. патрабаваннях, поглядах (параўн. мінімалізм).

максімалі́ст

(ад максімалізм)

прыхільнік максімалізму.

максіма́льны

(с.-лац. maximalis)

самы вялікі, найбольшы (напр. м-ая глыбіня, м-ая тэмпература); параўн. мінімальны.

ма́ксімум

(лац. maximum = найбольшае)

найбольшая велічыня, найбольшая колькасць, найвышэйшая ступень чаго-н. (напр. м. ападкаў); параўн. мінімум 7;

2) мат. найбольшае значэнне функцыі ў параўнанні з яе значэннямі ва ўсіх дастаткова блізкіх пунктах.

ма́кула

(лац. macula = пляма)

група чуллівых клетак унутранага вуха пазваночных; слыхавая пляма.

макулату́ра

(ням. Makulatur, ад лац. maculare = пэцкаць)

1) непрыгодная папера, старыя кнігі, часопісы, газеты, прызначаныя для перапрацоўкі на папяровых фабрыках;

2) перан. бяздарныя літаратурныя творы.

мак’яёлі

(іт. macchiaioli, ад macchia = пляма)

група італьянскіх мастакоў 2-й пал. 19 ст., жывапісу якіх была ўласціва свабодная манера пісьма сакавітымі каляровымі плямамі.

мала́га

(ісп. malaga, ад Malaga = назва горада ў Іспаніі)

сорт дэсертнага вінаграднага віна.

малаказаало́гія

(ад гр. malakos = мяккі + заалогія)

тое, што і малакалогія.

малакало́гія

(ад гр. malakion = малюск + -логія)

раздзел заалогіі, які вывучае малюскаў.