цытро́н
(іт. citrone, ад лац. citrus = лімоннае дрэва)
1) вечназялёная кустовая цытрусавая расліна сям. рутавых, пашыраная ў тропіках і субтропіках, а таксама буйны жоўты ці аранжавы плод гэтай расліны, падобны на лімон;
2) сорт цукерак з памадкаю.
цы́трус
(лац. citrus = лімоннае дрэва)
вечназялёная дрэвавая або кустовая расліна сям. рутавых, пашыраная ў тропіках і субтропіках (у ліку відаў — апельсін, грэйпфрут, лімон, мандарын і інш.), а таксама плод гэтай расліны.
цытры́н
(лац. citrinus = лімонны)
мінерал жоўтага колеру, разнавіднасць кварцу.
-цыты
(гр. kytos = клетка)
другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «клеткі».
цыфе́лій
(н.-лац. cyphelium)
накіпны сумчаты лішайнік сям. каліцыевых, які расце на кары хваёвых дрэў і гнілой драўніне.
цыфербла́т
(ням. Zifferblatt)
пласцінка з дзяленнямі ў гадзінніку і іншых вымяральных прыборах, па якой рухаецца стрэлка.
цыхлазо́ма
(н.-лац. cichlasoma)
рыба атрада акунепадобных, якая пашырана ў вадаёмах Цэнтр. і Паўд. Амерыкі; вядома як акварыумная.
цыца́нія
(н.-лац. zizania)
водная травяністая расліна сям. злакавых з лінейным лісцем і буйнымі каласковымі мяцёлкамі, пашыраная ва Усх. Азіі і Паўн. Амерыцы; на Беларусі вырошчваецца ў вадаёмах у рыбных і паляўнічых гаспадарках як каштоўная кармавая расліна для рыб, вадаплаўных птушак, водных жывёл.
цыцынабо́л
(н.-лац. cicinnobolus)
недасканалы грыб сям. шаравідкавых, які паразітуе на мучніста-расяных, радзей перанаспоравых грыбах.
цы́цэра
[ад лац. Cicero = імя старажытнарымскага пісьменніка, філосафа і палітыка (106—43 да н.э.)]
адзін з буйных друкарскіх шрыфтоў, кегель якога роўны 12 пунктам (4,5 мм); шрыфтам такога памеру ўпершыню былі надрукаваны ў 1467 г. лісты Цыцэрона.