Verbum

мурые́ла

(н.-лац. muriella)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. хларакокавых, якая пашырана ў тарфяна-балотных глебах.

му́рын

(польск. murzyn < ст.-в.-ням. mōr, ад лац. maurus)

уст. негр, арап.

мурэ́на

(лац. muraena, ад гр. muraina)

марская рыба сям. мурэнавых, якая водзіцца ў трапічных і субтрапічных водах усіх акіянаў.

мус

(фр. mousse)

салодкая ежа з уэбітай фруктовай або ягаднай масы з жэлацінам ці маннай крупой маннымі крупамі.

му́сінг

(гал. muizing)

вузел на тросе (кноп), які выкарыстоўваецца як апора для ног пры перамяшчэнні па тросе.

мусі́раваць

(фр. mousser = пеніцца)

1) узбіваць пену;

2) перан. перавялічваць значэнне чаго-н. (напр. м. асцярогу).

му́сіць

(ст.-польск. musić, ад с.в.-ням. müesen)

1) быць абавязаным або прымушаным зрабіць што-н.;

2) мабыць, магчыма (у форме пабочнага слова).

мускаві́т

[лац. (vitrum) muscoviticum = шкло маскоўскае]

мінерал шэрага, зеленаватага або карычневага колеру са шкляным бляскам, сумесь гліны і паташу; выкарыстоўваецца ў радыё- і электратэхніцы.

мускардзі́на

(фр. muscardine)

грыбковая хвароба тутавага і дубовага шаўкапрадаў.

мускары́н

(н.-лац. muscarinum, ад лац. musca = муха)

алкалоід, які змяшчаецца ў мухаморы, атрутнае рэчыва.