Verbum

мініма́кс

[ад міні(мум) + макс(імум)]

мат. значэнне функцыі дзвюх пераменных (x, y), якога яна дасягае, калі ўзяць спачатку максімум па y, а потым мінімум па x.

мінімалі́зм

(ад с.-лац. minimalis = самы малы)

зніжэнне патрабаванняў да мінімуму (параўн. максімалізм).

мініма́льны

(с.-лац. minimalis)

самы малы, найменшы (напр. м-ая затрата часу); параўн. максімальны.

мініме́тр

(ад лац. minimus = найменшы + -метр)

прыбор для вымярэння кантактным метадам лінейных памераў дакладных дэталей.

мініміза́цыя

(ад лац. minimus = найменшы)

давядзенне чаго-н. да найменшага памеру.

мі́німум

(лац. minimum)

1) найменшая велічыня, найменшая колькасць, самая нізкая ступень чаго-н. (параўн. максімум 1);

2) сукупнасць ведаў або мерапрыемстваў, неабходных у якой-н. галіне (напр. тэхнічны м., кандыдацкі м.);

3) мат. найменшае значэнне функцыі ў параўнанні з яе значэннямі ва ўсіх дастаткова блізкіх пунктах.

міні́раваць

(ням. minieren, ад фр. miner)

закладваць міну (міны), ставіць мінную загароду.

міні́стр

(фр. ministre, ад лац. minister = слуга)

член урада, які ўзначальвае міністэрства (напр. м. адукацыі, м. прамысловасці).

міністэ́рства

(фр. ministère, ад лац. ministrare = служыць, кіраваць)

цэнтральная ўрадавая ўстанова, якая кіруе асобнай галіной гаспадаркі або грамадскай дзейнасці і ўзначальваецца міністрам.

міністэрыялі́зм

(фр. ministérialisme)

1) бюракратызацыя дзяржаўнага выканаўчага апарата;

2) тое, што і мільеранізм.