Verbum

ма́за

(н.-лац. maso)

павук сям. павукоў-пігмеяў, адзін з найменшых павукоў у Еўропе.

мазаза́ўры

(ад лац. Mosa = назва ракі ў Бельгіі + -заўр)

гіганцкія вымерлыя марскія яшчаркі, якія існавалі ў мезазоі.

маза́іка

(фр. mosaïque)

1) карціна, узор, арнамент з рознакаляровых кавалачкаў шкла, каменьчыкаў, керамічных плітак, шчыльна падагнаных адзін да аднаго;

2) майстэрства рабіць такія ўзоры і малюнкі;

3) перан. злучэнне разнародных элементаў, стракатая сумесь (напр. м. літаратурнага жыцця).

мазаіцы́зм

(ад мазаіка)

наяўнасць у мнагаклетачным арганізме клетак рознага генатыпу.

маза́ма

(н.-лац. mazama)

млекакормячая жывёла сям. аленевых з кароткімі, у выглядзе шпілек, рагамі, якая водзіцца ў Цэнтр. і Паўд. Амерыцы; аб’ект палявання.

мазахі́зм

(ням. Masochismus, ад Sacher-Masoch = прозвішча аўстр. пісьменніка)

від палавой ненармальнасці, калі асоба атрымлівае задавальненне пад уплывам болю, які прычыняецца сексуальным партнёрам; апісаны аўстрыйскім раманістам Захер-Мазохам.

маздэі́зм

(ад перс. AhuraMazda = імя бога ў старажытных іранцаў)

старажытная рэлігія, пашыраная ў 1 тыс. да н.э. у Мідыі, Персіі.

ма́зер

(англ. maser, скар. ад Microwave Amplification by Stimulated Emission of Radiation = узмацненне мікрахваляў пры дапамозе індуцыраванага выпрамянення)

прыбор для атрымання канцэнтраванага пучка мікрахвалевага электрамагнітнага выпрамянення.

мазу́рка

(польск. mazurek, mazurka)

польскі народны парны танец, а таксама музыка да гэтага танца.

мазу́т, мазу́та

(рус. мазут < тур. mazut, ад ар. makhzulät = адыходы)

астаткі ад нафты пасля адгонкі з яе бензіну, газы і газаліну.