Verbum

тэўта́на

(н.-лац. teutana)

павук сям. цянётнікаў, які жыве ў дамах і іншых пабудовах, пад камянямі.

тэфло́н

(англ. teflon)

сінтэтычны палімер, цвёрды белы прадукт, выкарыстоўваецца для вырабу валакна і тканін, электраізаляцыйнага матэрыялу, абалонак кабелю і інш.

тэфры́т

(ад гр. tephra = попел)

магматычная парода, падобная на выгляд да базальту.

тэхна-

(гр. techne = майстэрства)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «тэхналагічны».

тэхнагене́з

(ад тэхна- + -генез)

пераўтварэнне біясферы і яе элементаў пад уплывам гаспадарчай дзейнасці чалавека, звязанай з прамым ці ўскосным выкарыстаннем тэхнічных сродкаў.

тэхнакліматало́гія

(ад тэхна- + кліматалогія)

раздзел кліматалогіі, які вывучае ўплыў кліматычных умоў на тэхнічныя сродкі.

тэхнакра́т

(ад тэхна- + -крат)

прадстаўнік тэхнакратыі.

тэхнакра́тыя

(ад тэхна- + -кратыя)

кірунак у грамадскай думцы, які лічыць, што грамадства можа рэгулявацца рацыянальнымі прынцыпамі, што выпрацавалі вучоныя, інжынеры, тэхнікі (тэхнакраты).

тэхнало́гія

(ад тэхна- + -логія)

1) сукупнасць метадаў апрацоўкі матэрыялаў у працэсе вытворчасці і іх навуковае апісанне (напр. т. зваркі);

2) перан. сукупнасць прыёмаў, якія выкарыстоўваюцца ў якой-н. справе, майстэрстве (напр. т. творчасці).

тэхнасфе́ра

(ад тэхна- + сфера)

сфера выяўлення тэхнічнай дзейнасці чалавека.