Verbum

тэрмо́метр

(ад тэрма- + -метр)

прыбор для вымярэння тэмпературы ў пэўных адзінках (градусах).

тэрмо́псіс

(н.-лац. thermopsis, ад гр. thermos = лубін + opsis = выгляд)

травяністая расліна сям. бабовых з трайчастым лісцем і жоўтымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў Азіі і Паўн. Амерыцы; змяшчае алкалоіды, што выкарыстоўваюцца ў медыцыне.

тэ́рмы

(лац. thermae, ад гр. theime = цяпло)

1) грамадскія лазні ў Стараж. Рыме з заламі для спорту, сходаў і інш.;

2) падземныя воды і крыніцы, якія маюць тэмпературу вышэй за 20 °С;

3) лікі, якія характарызуюць энергетычныя ўзроўні атамаў.

-тэрмы

(гр. therme = цяпло, гарачыня)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццямі «цяпло», «гарачыня».

тэрна́рны

(лац. ternarius = трайны);

т-ая рыфмоўка — сістэма трайных сугуччаў клаўзул 3 у шасцірадковай страфе.

тэрне́цыя

(н.-лац. ternetzi)

рыба атрада карпападобных, якая пашырана ў азёрах і павольна цякучых рэках Бразіліі, Балівіі, Парагвая.

тэро́р

(лац. terror = страх, жах)

насілле, якое даходзіць да фізічнага знішчэння праціўнікаў.

тэрпенці́н

(ням. Terpentin, ад гр. terebinthinos = тэрпенцінавы)

смалістае рэчыва, якое выдзяляецца са ствала хвойных дрэў у месцах разрэзу і пры перагонцы дае шкіпінар і каніфоль, жывіца.

тэрпе́ны

(ад гр. terebinthos = тэрпенцінавае дрэва)

арганічныя злучэнні, якія знаходзяцца ў смале хвойных дрэў, эфірным алеі, шкіпінары і выкарыстоўваюцца ў медыцыне, парфумерыі і інш.

тэрпінгідра́т

(ад тэрпен + гідрат)

лекавы прэпарат, які здабываюць са шкіпінару, бясколерны парашок, горкі на смак; выкарыстоўваецца як адхарквальны сродак пры хранічным бранхіце.