Verbum

тэрмалабі́льны

(ад тэрма- + лабільны)

нястойкі супраць дзеяння цяпла.

тэрма́льны

(фр. thermal, ад гр. thermos = цёплы)

які мае адносіны да тэрмаў 2.

тэрмалюмінесцэ́нцыя

(ад тэрма- + люмінесцэнцыя)

люмінесцэнцыя цел ад награвання іх.

тэрмаме́трыя

(ад тэрма- + -метрыя)

1) раздзел эксперыментальнай фізікі, які вывучае метады вымярэння тэмпературы, спосабы складання і градуіравання тэмпературных шкал;

2) мед. вымярэнне тэмпературы цела чалавека.

тэрмана́стыя

(ад тэрма- + настыі)

рух органаў раслін, які выклікаецца зменай тэмпературы.

тэрманестэзі́я

(ад тэрма- + анестэзія)

страта адчування тэмпературы.

тэрмапа́ра

(ад тэрма- + пара)

тэрмаадчувальны элемент ва ўстройствах для вымярэння тэмпературы ў сістэмах кіравання і кантролю.

тэрмапа́ўза

(ад тэрма- + паўза)

слой атмасферы, у якім тэмпература не змяняецца з вышынёй; слой над тэрмасферай.

тэрмапенетра́цыя

(ад тэрма- + гр. tenetro = пранікаю)

тое, што і дыятэрмія.

тэрмапла́сты

(ад тэрма- + -пласт)

пластмасы, якія пасля фармавання вырабаў захоўваюць здольнасць да паўторнай перапрацоўкі (параўн. рэактапласты).