Verbum

мізастамі́ды

(н.-лац. myzostomida)

падклас кольчатых чарвей класа малашчацінкавых, які аб’ядноўвае многія віды каменсалаў або паразітаў ігласкурых; пашыраны ў трапічных і субтрапічных морах.

мізафо́бія

(ад гр. mysos = неахайнасць, забруджванне + -фобія)

назойлівы страх забруджвання, заражэння.

мізі́ды

(н.-лац. mysidacea)

атрад вышэйшых ракападобных; пашыраны ва ўсіх морах і акіянах, трапляюцца і прэснаводныя віды.

мізуме́на

(н.-лац. misumena)

павук сям. бакаходаў, які жыве на кветкак, кустах і траве.

мізуме́напс

(н.-лац. misumenops)

павук сям. бакаходаў, які жыве на кветках.

мізэ́рны

(польск. mizerny, ад лац. miser = бедны)

1) маленькі, зусім нязначны;

2) нікчэмны; які выклікае адмоўныя пачуцці.

міка-

(гр. mykes = грыб)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да грыбоў.

мікабактэ́рыі

(ад міка- + бактэрыі)

бактэрыі, роднасныя актынаміцэтам, жывуць у глебе, некаторыя — узбуджальнікі туберкулёзу, праказы і інш.

мікабіёнт

(ад міка- + біёнты)

гетэратрофны грыб у складзе вегетатыўнага цела лішайніку.

мікабла́ст

(н.-лац. micoblastus)

накіпны сумчаты лішайнік сям. лецыдзеевых, які расце на ствалах і галінках хвойных дрэў, на раслінных рэштках, камянях.