Verbum

тэрато́ма

(ад гр. teras, -atos = пачвара + -ома)

дабраякасная пухліна, якая з’яўляецца вынікам парушэння эмбрыянальнага развіцця.

тэрафі́ты

(ад гр. theros = лета + -фіты)

расліны, якія неспрыяльны перыяд года (халодны ці сухі) перажываюць у выглядзе насення (напр. бусельнік цыкутавы, васілёк сіні).

тэ́рбій

(н.-лац. terbium, ад Ytterby = назва мясцовасці ў Швецыі)

хімічны элемент з сямейства лантаноідаў, бліскучы метал, які выкарыстоўваецца ў розных сплавах, люмінафорах, пры вырабе шкла, лакаў.

тэрдэсіе́н

(фр. terre de Sienne = сіенская зямля)

тое, што і сіена.

тэр’е́ры

(англ. terriers, ад фр. terrier = нара)

група парод паляўнічых, службовых і пакаёвых сабак; найбольшае практычнае значэнне маюць фокстэр’еры і эрдэльтэр’еры.

тэ́рлік тэрлі́к

(цюрк. terlik)

вузкі ў поясе халат з кароткімі рукавамі.

тэрма-

(гр. therme = цяпло)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «тэмпература», «цяпло».

тэрмаанемо́метр

(ад тэрма- + анемометр)

прыбор для вымярэння хуткасці ветру, дзеянне якога асноўваецца на залежнасці цеплааддачы нагрэтага цела ад хуткасці патоку паветра.

тэрмаантрацы́т

(ад тэрма- + антрацыт)

антрацыт, падвергнуты цеплавой апрацоўцы; выкарыстоўваецца як металургічная паліва і як паўфабрыкат для вырабу вугальных электродаў.

тэрмабарака́мера

(ад тэрма- + баракамера)

герметычная камера, у якой можна змяняць тэмпературу і ціск паветра; выкарыстоўваецца пры вывучэнні ўплыву тэмпературы і ціску на чалавека, жывёл і раслін, для лячэння людзей, трэніроўкі касманаўтаў і інш.