Verbum

лактабацы́лы

(н.-лац. lactobacillus)

малочна-кіслыя бактэрыі; пашыраны паўсюдна на раслінах, малочных прадуктах, у кішачным тракце жывёл і чалавека.

лактаглабулі́ны

(ад лакта + глабулін)

жывёльныя бялкі (глабуліны), якія змяшчаюцца ў малацэ і складаюць 95% бялкоў сыроваткі.

лакта́мы

[ад лакта- + ам(іны)]

цыклічныя аміды амінакарбонавых кіслот, выкарыстоўваюцца для атрымання палімераў.

лактаско́п

(ад лакта- + -скоп)

прыбор для вызначэння колькасці тлушчу ў малацэ.

лактатдэгідрагена́за

(ад лактаты + дэгідрагеназа)

фермент, які выклікае ў арганізме чалавека і жывёл акісленне малочнай кіслаты.

лакта́ты

(ад лац. lac, -ctis = малако)

солі малочнай кіслаты.

лактафлаві́н

(ад лакта- + лац. flavus = жоўты)

тое, што і рыбафлавін.

лакта́цыя

(ад лац. lactare = утрымліваць малако, карміць малаком)

працэс утварэння і выдзялення малака малочнымі залозамі.

лакто́за

(лац. lactosus = малочны)

арганічнае злучэнне класа дыцукрыдаў, змяшчаецца ў малацэ млекакормячых і чалавека; малочны цукар.

лакто́метр

(ад лакта- + -метр)

прыбор для вызначэння гушчыні малака.