los
1.
a адарва́ны, адчэ́плены, адвя́заны; свабо́дны
der Knopf ist ~ — гу́зік адарва́ўся
der Hund ist ~ — саба́ка сарва́ўся
was ist ~? — што зда́рылася?
2.
adv ~!
дава́й!, пачына́й!; спарт., вайск. марш!, руш!
Los
n -es, -
1) жэ́рабя
das ~ fällt auf ihn — жэ́рабя па́ла на яго́
das ~ ist gefállen — перан. вы́бар зро́блены, рашэ́нне прыня́та
2) латарэ́йны біле́т
er hat das gróße ~ gewónnen — яму́ даста́ўся са́мы вялі́кі вы́йгрыш
3) лёс, до́ля
sein ~ (gedúldig) trágen* — (цярплі́ва) не́сці свой крыж
únter séinem ~ zusámmenbrechen* — не вы́несці ўда́раў лёсу
mit séinem ~ hádern — нарака́ць на свой лёс
lósarbeiten
аддз.
1.
vt вызваля́ць (з цяжкасцю)
2.
vi
1) энергі́чна ўзя́цца за рабо́ту
2) (auf A) дамага́цца (чаго-н.)
lósbinden
* аддз. vt развя́зваць, адвя́зваць
lósbrechen
* аддз.
1.
vt адло́мваць, адко́лваць, разло́мваць
2.
vi (s) пачына́цца, узніма́цца (пра буру, сварку і г.д.)
lósdrücken
аддз. vt спуска́ць (курок)
lóse
1.
a
1) свабо́дны
2) сла́бы, хі́сткі
3) распу́шчаны (пра валасы)
4) легкаду́мны, распу́шчаны (пра чалавека)
◊ ~ Zúnge — балбатлі́вы язы́к
~r Streich — сваво́льства
5) не(рас)фасава́ны
2.
adv
1) свабо́дна
2) сла́ба
lósen
vi кіда́ць жэ́рабя, вызнача́ць лёс