ein
I
1) 
2) неазначальны артыкль
3) 
II
1.
1) рух, пранікненне ўсярэдзіну чаго-н.; éintreten
2) набыццё чаго-н.; éinkaufen купля́ць, закупля́ць; éinsameln збіра́ць (
3) пераход дзеючай асобы або аб’екта дзеяння ў 
ein
I
1) 
2) неазначальны артыкль
3) 
II
1.
1) рух, пранікненне ўсярэдзіну чаго-н.; éintreten
2) набыццё чаго-н.; éinkaufen купля́ць, закупля́ць; éinsameln збіра́ць (
3) пераход дзеючай асобы або аб’екта дзеяння ў 
Éinakter
einánder
éinarbeiten
1.
1) прывуча́ць да пра́цы; ўво́дзіць у курс спра́вы
2) 
3) уключа́ць
2.
éinarmig
1) аднару́кі
2) 
éinartig
éinatmen
Éinatmung
éinäschern
Éinäscherung
1) крэма́цыя
2) ператварэ́нне ў по́пел