dumm
1.
a
1) дурны́
~es Zeug — лухта́
sich ~ stéllen — прыкі́нуцца дурачко́м
die Sáche wird mir zu ~ — разм. гэ́та мне надаку́чыла
das kónnte ~ áusgehen* — разм. гэ́та магло́ дрэ́нна ско́нчыцца
◊ die dümmsten Báuern háben die größten Karfóffeln — ≅ ду́рням шанцу́е
2) разм. заняме́лы
2.
adv па-дурно́му, недарэ́чна
Dúmme
sub m, f -n, -n ду́рань, дурна́я
ich war wíeder der ~ — я зноў заста́ўся ў ду́рнях
Dúmmheit
f -, -en глу́пства, дурно́та
aus ~ — зду́ру
Dúmmkopf
m -es, -köpfe ду́рань
ein volléndeter ~ — кру́глы ду́рань
dúmpf
a
1) ду́шны, заду́шлівы, ця́жкі (пра паветра)
2) глухі́ (пра гук)
3) невыра́зны (пра пачуццё)
4) цьмя́ны
~er Schmerz — тупы́ боль
~e Angst — тупы́ страх
◊ er hat éinen dúmpfen Kopf — у яго́ дурма́н у галаве́
Dúmpfheit
f -
1) за́тхласць
2) ту́пасць, прытупле́нне (пачуццяў)
Dumping
['dampiŋ]
n -s эк. дэ́мпінг, дэ́мпінгавы лкспарт