dumm
1.
a
1) дурны́
~es Zeug — лухта́
sich ~ stéllen — прыкі́нуцца дурачко́м
die Sáche wird mir zu ~ — разм. гэ́та мне надаку́чыла
das kónnte ~ áusgehen* — разм. гэ́та магло́ дрэ́нна ско́нчыцца
◊ die dümmsten Báuern háben die größten Karfóffeln — ≅ ду́рням шанцу́е
2) разм. заняме́лы
2.
adv па-дурно́му, недарэ́чна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)