Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
aädefghiklmnoöprstuüvwyz.

klomm

impf ад klímmen*

klópfen

1.

vt калаці́ць, біць

den Staub aus den Kléidern ~ — выбіва́ць во́пратку

Fleisch mürbe ~ — адбіва́ць мя́са

2.

vi сту́каць

es klopft — сту́каюць

j-m auf die Schúlter ~ — паля́паць [пало́паць] каго́-н. па плячы́

in die Hände ~ — пля́скаць у дало́ні

j-m auf die Fínger ~ — даць каму́-н па рука́х

an die Tür [an der Tür] ~ — сту́кацца ў дзве́ры; бі́цца, пульсава́ць

Klópfer

m -s, - калату́шка; выбіва́лка

Klops

m -es, -e біто́к, катле́та, фрыкадэ́лька

Klosétt

n -s, -e i -s) клазе́т, прыбіра́льня

Klóster

n -s, Klöster кля́штар, манасты́р

Kloß

m -es, Klöße

1) камя́к

2) клёцка

◊ er hat Klöße im Mund — ён гаво́рыць неразбо́рліва, у яго́ ка́ша ў ро́це

Klotz

m -es, Klötze кало́да, цурба́н

~ am Bein — абу́за, перашко́да

klótzig

a неачэ́саны, нязгра́бны

Klöppel

n -s, -

1) язы́к [слю́ца] звана́

2) каклю́шка (для пляцення карункаў)