Éimer
m -s, - вядро́
es gießt wie mit ~n — дождж лье як з вядра́
ein
I
m (f éine, n ein)
1) num (без назоўніка: m éiner, f éine, n éines) а́дзін, а́дна, адно́
~ für álle Mal — раз назаўсёды
2) неазначальны артыкль
3) pron indef хто́сьці, што́сьці, хто-не́будзь, што-не́будзь
II
1.
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:
1) рух, пранікненне ўсярэдзіну чаго-н.; éintreten* увахо́дзіць
2) набыццё чаго-н.; éinkaufen купля́ць, закупля́ць; éinsameln збіра́ць (напр. узносы)
3) пераход дзеючай асобы або аб’екта дзеяння ў які-н. другі стан: éinfrieren* замярза́ць; éinschlafen* засына́ць
Éinakter
m -s, - аднаакто́вая п’е́са
einánder
pron rez inv адзі́н аднаго́, узае́мна
~ hélfen* — дапамага́ць адзі́н аднаму́
éinarbeiten
1.
vt
1) прывуча́ць да пра́цы; ўво́дзіць у курс спра́вы
2) тэх. уманці́раваць, урабі́ць (уну́тр)
3) уключа́ць
die Fórderung in die Resolutión ~ — уключы́ць патрабава́нне ў рэзалю́цыю
2.
(sich) уніка́ць у спра́ву; асво́йвацца, прывыка́ць
sich aufeinánder ~ — спрацава́цца адно́ з другім
sich in ein néues Amt ~ — асво́йвацца з но́вай паса́дай
éinatmen
vt удыха́ць, ды́хаць (чым-н.)
Éinatmung
f -, -en уды́х, уды́хванне
éinäschern
vt перада́ць крэма́цыі, крэмі́раваць; спапялі́ць, ператвары́ць у по́пел