Wéisel
f -, -n i m -s, - пчалі́ная ма́тка
wéisen
*
1.
vt пака́зваць
j-n zur Rúhe ~ — закліка́ць каго́-н. да пара́дку, патрабава́ць ад каго́-н. захава́ць цішынр
j-m die Tür ~ — вы́гнаць каго́-н. за дзве́ры
2) (an A) адсыла́ць, накірава́ць (каго-н., што-н. да каго-н.)
aus dem Lánde ~ — вы́слаць з краі́ны
2.
vi (auf A) зазнача́ць (каму-н. на што-н.)
Wéisheit
f - му́драсць
~ (auf) der Gásse — збі́тая і́сціна
ich bin mit méiner ~ zu Énde — я паспрабава́ў усе́ сро́дкі, я не ве́даю, што дале́й рабі́ць
◊ er hat die ~ nicht mit Löffeln gegéssen — іран. ён зо́рак з не́ба не хапа́е
Wéisheitszahn
m -(e)s, -zähne анат. зуб му́драсці
wéismachen
аддз. vt перако́нваць, унуша́ць
j-m etw. ~ — спрабава́ць перака́наць каго́-н.
wéissagen
неаддз. vt прадка́зваць, прадрака́ць
méine Áhnung wéissagte mir nichts Gútes — я прадчува́ў нядо́брае
Wéissager
m -s, - прадказа́льнік, праро́к
Wéissagung
f -, -en праро́цтва, прадказа́нне
Wéisung
f -, -en указа́нне, прадпіса́нне, дырэкты́ва