Fréifahrt
f -, -en бяспла́тны прае́зд
Fréigabe
f -
1) вызвале́нне (з-пад арышту); зваро́т (маёмасці)
2) дазво́л
fréigeben
* аддз.
1.
vt вызваля́ць
j-m éine Stúnde ~ — вы́зваліць каго́-н. на гадзі́ну
sich (D) éinen Tag ~ lássen* — вы́зваліцца [адпрасі́я́цца] на дзень
sie hat íhren Bräutigam fréigegeben — яна́ скасава́ла зару́чыны
2) зніма́ць забаро́ну, адмяня́ць канфіска́цыю
3) вызваля́ць шлях; узнаўля́ць рух
2.
vi распуска́ць, вызваля́ць ад заня́ткаў (вучняў)
mórgen wird fréigegeben — за́ўтра заня́ткаў не бу́дзе
fréigebig
a шчо́дры
~ wérden — расшчо́дрыцца, раздо́брыцца
Fréigeist
m -(e)s, -er вальнаду́мец
Fréigut
n -(e)s, -güter бязмы́тавы тава́р
fréihaben
* аддз. vt мець во́льны час (ад работы)
ich hábe héute frei — я сёння свабо́дны
Fréihafen
m -s, -häfen во́льная га́вань; камерц. порт фра́нка