fréien
1.
vi (um A) сва́тацца (да каго-н.)
2.
vt паэт. жані́цца (з кім-н.), выхо́дзіць (за́муж) (за каго-н.)
◊ jung gefréit, hat níemand geréut — ≅ ра́на жэ́нішся – шкадава́ць не бу́дзеш
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)