Verbum

fréigeben

* аддз.

1.

vt вызваля́ць

j-m éine Stúnde ~ — вы́зваліць каго́-н. на гадзі́ну

sich (D) éinen Tag ~ lássen* — вы́зваліцца [адпрасі́я́цца] на дзень

sie hat íhren Bräutigam fréigegeben — яна́ скасава́ла зару́чыны

2) зніма́ць забаро́ну, адмяня́ць канфіска́цыю

3) вызваля́ць шлях; узнаўля́ць рух

2.

vi распуска́ць, вызваля́ць ад заня́ткаў (вучняў)

mórgen wird fréigegeben — за́ўтра заня́ткаў не бу́дзе