wíderwillig
1.
a нездаво́лены; вы́мушаны
2.adv неахво́тна, з агі́дай
wíder=
аддз. і неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на дзеянне, накіраванае супраць дзеяння, выказанага асноўным дзеясловам: wíderhallen адбіва́цца (пра гук); widerspréchen* пярэ́чыць, супярэ́чыць
wídmen
1.
vt (D) прысвяча́ць (каму-н., што-н.)
2.
(sich)
(D) прысвяча́ць сябе́, аддава́цца (каму-н., чаму-н.)
Wídmung
f -, -en прысвячэ́нне, да́рчы на́дпіс
wídrigenfalls
adv у адваро́тным вы́падку