éinwirken
1.
vi (auf A) уплыва́ць, рабі́ць уплыў (на каго-н., на што-н.)
2.
vt уплята́ць, уватка́ць (у тканіну)
Éinwirkung
f -, -en уплыў, уздзе́янне
chémische ~ — хімі́чная рэа́кцыя
Éinwohner
m -s, - жыха́р, кватара́нт
Éinwohnerschaft
f -, -en насе́льніцтва, жыхары́
Éinwohnerzahl
f - ко́лькасць насе́льніцтва [жыхаро́ў]
Éinwurf
m -s, -würfe
1) разрэ́з, шчы́ліна (для кідання манет)
2) пярэ́чанне
éinen ~ widerlégen — абвярга́ць пярэ́чанне
éinwurzeln
vi (s) i (sich) укараня́цца Éinzahl
f - грам. адзіно́чны лік
éinzahlbar
a які́ падляга́е пла́це; за які́ трэ́ба плаці́ць
éinzahlen
vt уно́сіць (грошы), плаці́ць