éinüben
1.
vt разву́чваць, выву́чваць; спарт. трэнірава́цца
2.
(sich) практыкава́цца, трэнірава́цца
éinverleiben
vt (D) далуча́ць (да чаго-н.), уз’ядноўва́ць (з чым-н.); анексі́раваць (пра тэрыторыю)
Éinverleibung
f -, -en ане́ксія, далучэ́нне, уз’ядна́нне
Éinvernehmen
n -s (узае́мная) зго́да
in ~ mit j-m — заадно́ з кім-н.
éinverstanden
a (mit D) зго́дны (з кім-н.)
~ ! — зго́дны!, до́бра!, зго́дзен!
Éinverständnis
n -ses, -se зго́да, пагадне́нне
im ~ mit j-m hándeln — дзе́йнічаць заадно́ з кім-н.
Éinwand
m -s, -wände пярэ́чанне; адгаво́рка
~ erhében* — пярэ́чыць, пратэстава́ць
éinwandfrei
1.
a бездако́рны, беззага́нны
2.
adv бездако́рна, беззага́нна