Wégelagerer
m -s, - рабаўні́к [разбо́йнік] з вялі́кай даро́гі
wégelos
a непрахо́дны, непрае́зджы
wégen
prp (G) з прычы́ны, з-за, дзя́куючы, дзе́ля
únserer Fréundschaft ~ — дзе́ля на́шай дру́жбы
sich ~ séines Benéhmens entschúldigen — прасі́ць прабачэ́ння за свае́ паво́дзіны
~ schléchten Wétters — з-за дрэ́ннага надво́р’я
Wégerich
m -s, -e бат. трыпу́тнік, падаро́жнік
wégessen
* vt з’е́сці
j-m álles ~ — з’е́сці ўсё ў каго́-н. (нічога яму не пакінуўшы)
wégfahren
*
1.
vi (s) е́хаць, ад’язджа́ць
2.vt ве́зці (прэч), адво́зіць
Wégfall
m -(e)s адме́на, скасава́нне
in ~ bríngen* — канц. адмяня́ць, касава́ць
wégfallen
* vi не адбы́цца, адпада́ць, касава́цца