Kárte
f -, -n
1) ка́ртка (у розн. знач.)
die gélbe [grüne, róte] ~ — жо́ўтая [зялёная, чырво́ная] ка́ртка
2) геагр. ка́рта
3) пашто́ўка, ка́ртка
4) біле́т, квіто́к
5) ка́ртка менр
6) ка́ртка (харчовая)
7) ка́ртка (візітная)
8) ка́рта (ігральная)
álles auf éine ~ sétzen — тс. перан. паста́віць усё на ка́рту
~n légen — раскла́дваць пасьцнс; варажы́ць на ка́ртах
ein Spiel ~n — кало́да ка́ртаў
~n áufdecken — адкрыва́ць ка́рты
éine ~ áusspielen — пайсці́ з (якой-н.) ка́рты
die ~ sticht — ка́рта бярэ́ [б’е]
sich nicht in die ~n gú- cken lássen* — не дава́ць загляда́ць у свае́ ка́рты; перан. скрыва́ць [таі́ць] свае́ наме́ры
álle ~n in der Hand behálten* — мець усе́ ка́рты на рука́х
mit óffenen ~n spíelen — гуля́ць [дзе́йнічаць] адкры́та
Kártenbestellung
f -, -en зака́з біле́таў
~en entgégennehmen* — прыма́ць папярэ́днія зака́зы на біле́ты
Kártenhaus
n -es, -häuser ка́ртачны да- мо́к (тс. перан.)
Kártenspiel
n -(e)s, -e гульня́ ў ка́рты
Kártensystem
n -s, -e ка́рткавая сістэ́ма забеспячэ́ння
kartíeren
vt
1) уключа́ць у картатэ́ку
2) пазна́чаць [адлюстрава́ць] на ка́рце [ма́пе]