vórstehen
* vi
1) выдава́цца ўпера́д
2) (D) узнача́льваць (установу), зага́дваць (гаспадаркай)
vórstehend
a
1) што выступа́е (напр., скулы)
2) вышэйпамянёны
im Vórstehenden wúrde erwähnt, dass… — вышэ́й было́ зазна́чана
Vórsteher
m -s, - нача́льнік, шэф, зага́дчык
vórstellbar
a які́ [што] мо́жна сабе́ ўяві́ць
vórstellen
1.
vt
1) (па)ста́віць спе́раду
2) (j-m) пазнаёміць (каго-н. з кім-н.), адрэкамендава́ць, прадста́віць (каго-н. каму-н.)
3) уяўля́ць сабо́ю; стро́іць з сябе́ (каго-н.); выдава́ць сябе́ (за каго-н.)
er will ímmer etw. Besónderes ~ — ён заўсёды хо́ча быць чы́мсьці асаблі́вым
4)
sich (D) etw. ~ — уяві́ць сабе́ што-н.
2.
(sich)
(j-m) адрэкамендава́цца, прадста́віцца (каму-н.)
vórstellig
a
bei j-m ~ wérden — пада́ць зацву [ска́ргу] каму́-н., увайсці́ з хада́йніцтвам куды́-н.
Vórstellung
f -, -en
1) азнаямле́нне, прадстаўле́нне (каго-н.)
die ~ des Kandidáten — знаёмства з кандыда́там (перад выбарамі)
2) уяўле́нне (von D – аб чым-н.), разуме́нне (чаго-н.)
sich (D) éine ~ von etw. (D) máchen — атрыма́ць уяўле́нне аб чым-н.
j-m éine ~ von etw. (D) vermítteln — даць каму́-н. уяўле́нне аб чым-н.
3) тэатр. пака́з, спекта́кль, сеа́нс (кіно)
4) хада́йніцтва, зая́ва
5) пярэ́чанне; pl тс. вымо́ва, напамі́нак
~en erhében* — выстаўля́ць пярэ́чанні каму́-н.
j-m ~en máchen — рабі́ць вымо́ву [заўва́гу] каму́-н.
Vórstoß
m -es, -stöße
1) вайск. уда́р, ата́ка, на́ступ
2) спарт. напа́д, на́ступ; рыво́к напе́рад
vórstoßen
*
1.
vt пхаць упе́рад
2.
vi (s) атакава́ць, наступа́ць, прасо́ўвацца
2) спарт. вы́рвацца напе́рад