vórurteilsfrei, vórurteilslos
a без забабо́наў, без пры́мхаў
Vórurteilslosigkeit
f - адсу́тнасць забабо́наў [пры́мхаў]
vorüber
a мі́ма (an D – каго-н., чаго-н.)
die Gefáhr ist ~ — небяспе́ка міну́ла(ся)
~ sein — мінава́ць, прайсці́
vorübergehen
* vi (s) (an D)
1) прахо́дзіць мі́ма (каго-н., чаго-н.)
j-n, etw. ~ lássen* — прапусці́ць каго́-н., што-н.
2) міна́ць, прахо́дзіць
etw. ~ lássen* — перачака́ць што-н.
vorüberhuschen
vi (s) (an D) прашмыгну́ць, прамільг(а)ну́ць (міма каго-н., чаго-н.)
vorüberlassen
* vt перачака́ць, прапуска́ць
vorüberziehen
* vi (s) прахо́дзіць мі́ма, (пра)міна́ць
vorüber=
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух міма чаго-н.: vorüberfahren* прае́хаць мі́ма, (пра)міна́ць
Vórübung
f -, -en папярэ́дняе [уво́днае] практыкава́нне