Práxis
f -, Práxen
1) пра́ктыка, во́пыт
etw. durch die ~ erkénnen* — пазна́ць [зазна́ць] што-н. на пра́ктыцы
2) пра́ктыка (урача, юрыста)
ein Arzt in fréier [in éigener] ~ — ура́ч, які́ ма́е ўла́сную пра́ктыку
die ~ áusüben — практыкава́ць
in ~ — на пра́ктыцы
Prä
n -s
ein [das] ~ háben (vor j-m) — разм. мець перава́гу (перад кім-н.)
Präámbel
f -, -n прэа́мбула, усту́п, уво́дная ча́стка; прэлю́дыя
Prädestinatión
f - прадвы́значанасць, наканава́насць
prädestiníeren
vt прадвызнача́ць, наканава́ць
prädestiníert
a прадвы́значаны, наканава́ны
Prädikát
n -s, -e
1) грам. выка́знік
2) адзна́ка (у школе)
die Prüfung mit dem ~ «gut» áblegen — здаць экза́мен на «до́бра»