Órdner
m -s, -
1) распара́дчык, дзяжу́рны (у класе)
2) камп. па́пка
éinen ~ áblegen — рабі́ць [ствара́ць] па́пку для фа́йлаў
Órdnung
f -, -en
1) пара́дак, распара́дак
~ scháffen — наве́сці пара́дак
in ~ bríngen* — прыве́сці ў пара́дак
der ~ hálber — дзе́ля пара́дку
das geht in ~! — усё ў пара́дку!, дамо́віліся!
j-n zur ~ rúfen* — закліка́ць да пара́дку каго́-н.
2) сістэматыза́цыя
3) лад (грамадскі)
4) стату́т, пра́вілы, пара́дак
5) вайск. баявы́ [пахо́дны] пара́дак; стpoй
geschlóssene ~ — самкну́ты строй
zerstréute ~ — рассыпны́ [разгрупава́ны] строй
órdnungsgemäß
1.
a нале́жны, адпаве́дны
2.
adv па пара́дку, па пра́вілу, пра́вільна
órdnungshalber
adv дзе́ля пара́дку, каб быў пара́дак
Órdnungshüter
m -s, - ахо́ўнік пара́дку
órdnungsmäßig
1.
a пра́вільны, нале́жны
2.
adv па пара́дку, пра́вільна
Órdnungsruf
m -(e)s, -e за́клік да пара́дку, заўва́га
éinen ~ ertéilen — закліка́ць да пара́дку
Órdnungsstrafe
f -, -n дысцыпліна́рнае спагна́нне
órdnungswidrig
a няпра́вільны, які́ паруша́е пара́дак