Vórschützung
f -, -en адгаво́рка, апраўда́нне, падста́ва
vórschwatzen
vt нагавары́ць, набалбата́ць
vórschweben
vi (D) здава́цца, мро́іцца (каму-н.)
vórschwindeln
vt (на)хлусі́ць, (на)выдумля́ць
vórsehen
*
1.
vt прадугле́джваць
2.
(sich)
1) (bei, mit j-m, gegen etw. A) берагчы́ся, сцерагчы́ся (каго-н., чаго-н.)
2) (mit D) запаса́цца (чым-н.)
Vórsehung
I
f - рэл. найвышэ́йшая сі́ла, лёс, наканава́нне
II
f -, -en забеспячэ́нне, нарыхто́ўка
vórsetzen
vt
1) падава́ць (на стол)
2) ста́віць на чале́, прызнача́ць кіраўніко́м
3) ста́віць спе́раду
4) разм. падста́віць
er wúrde dabéi vórgesetzt — пры гэ́тым яго́ падста́вілі
Vórsicht
f - асцяро́жнасць, аба́члівасць
zur ~ máhnen — закліка́ць да асцяро́жнасці
~ üben — быць асцяро́жным
~ wálten lássen* — дзе́йнічаць асаблі́ва асцяро́жна
~! — сцеражы́ся!
◊ ~ ist bésser als Náchsicht — ≅ адсячэ́ш – не прыто́чыш
Vórsichtigkeit
f - асцяро́жнасць, прадба́члівасць