wécken
vt
1) будзі́ць, абуджа́ць
j-n aus dem Schlaf ~ — разбудзі́ць каго́-н.
2) абудзі́ць, вы́клікаць (інтарэс і г.д.)
Wécker
m -s, - будзі́льнік
Wéckglas
n -es, -gläser (шкляны́) сло́ік (для кансервавання)