reif
1) спе́лы
2) ста́лы;
das ~e Álter ста́лы век [узро́ст]
3) узва́жаны, абмеркава́ны
reif
1) спе́лы
2) ста́лы;
das ~e Álter ста́лы век [узро́ст]
3) узва́жаны, абмеркава́ны
Reif
I
II
Réife
1) спе́ласць
2) ста́ласць;
zur ~ kómmen* паспе́ць
Réifegrad
réifen
I
1. 
1) спець, выспява́ць;
ein Gedánke reift zur Klárheit ду́мка набыва́е цснасць
2) стале́ць;
der Júnge reift zum Mann юна́к стано́віцца мужчы́най
2. 
II
es hat geréift вы́пала шэ́рань
Réifen
I
1) абру́ч
2) 
II
◊ ein jédes Ding will Zéit zum ~ háben на ўсё свой час
Réifeprüfung
Réifezeugnis
réiflich
Réigen