Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

reif

a

1) спе́лы

2) ста́лы;

das ~e lter ста́лы век [узро́ст]

3) узва́жаны, абмеркава́ны

Reif

I

m -(e)s, -e гл. Rifen I

II

m -(e)s шэ́рань, і́ней

Rife

f -

1) спе́ласць

2) ста́ласць;

zur ~ kmmen* паспе́ць

Rifegrad

m -(e)s, -e ступе́нь ста́ласці; с.-г. ста́дыя спе́ласці

rifen

I

1. vi (s, h)

1) спець, выспява́ць;

ein Gednke reift zur Klrheit ду́мка набыва́е цснасць

2) стале́ць;

der Jnge reift zum Mann юна́к стано́віцца мужчы́най

2. vt спрыя́ць выспява́нню (чаго-н.)

II

vimp

es hat gerift вы́пала шэ́рань

Rifen

I

m -s, -

1) абру́ч

2) тэх. шы́на, банда́ж; пакры́шка

II

n -s выспява́нне

ein jdes Ding will Zit zum ~ hben на ўсё свой час

Rifeprüfung

f -, -en экза́мен на атэста́т ста́ласці

Rifezeugnis

n -ses, -se атэста́т ста́ласці

riflich

a ста́лы, абду́маны, узва́жаны, грунто́ўны

Rigen

m -s, -, ~tanz

m -es, -tänze караго́д