ergreífen
* vt
1) хапа́ць, бра́цца (за што-н.); схапі́ць, злаві́ць
2) (з)ахо́пліваць; узру́шваць
die Flucht ~ — кі́нуцца наўцёкі
die Gelégenheit ~ — скарыста́цца з наго́ды
das Wort ~ — узя́ць сло́ва
Máß- nahmen ~ — прыня́ць за́хады [ме́ры]
Besítz ~ von etw. (D) — авало́даць чым-н.
die Initiatíve ~ — узя́ць на сябе́ ініцыяты́ву
ergréifend
a захапля́ючы, крана́льны, хвалрючы
ergrímmen
1.
vt высок. раззлава́ць, узлава́ць
2.
vi (s) раз’ю́шыцца, разлютава́цца
ergrímmt
a раззлава́ны, раз’ю́шаны
ergründen
vt
1) ме́раць [вымяра́ць] глыбінр (ракі)
2) праніка́ць у су́тнасць; дасле́даваць
die Wáhrheit ~ — пазна́ць і́сціну
ein Gehéimnis ~ — вы́ведаць та́йну
ergrünen
vi (s) пакры́цца зеляні́най, зеляне́ць
Ergúss
m -es, -güsse
1) вы́ліў
2) перан. шчы́рае выка́званне; выяўле́нне