Vórfall
m -(e)s, -fälle
1) вы́падак, здарэ́нне, інцыдэ́нт
2) мед. выпадзе́нне
vórfallen
* vi (s)
1) здара́цца, адбыва́цца
2) па́даць; нахіля́цца ўпе́рад
Vórfeier
f -, -n пярэ́дадзень [пярэ́дадне] свя́та
Vórfeld
n -(e)s, -er вайск. спарт. пярэ́дняя зо́на
vórfertigen
vt (загадзя) падрыхто́ўваць
vórfinden
* vt заспе́ць, знахо́дзіць
Vórfreude
f - прадчува́нне ра́дасці
Vórfrühling
m -s, -e ра́нняя вясна́, прадве́сне
vórfühlen
vt перан. прама́цваць, зандзі́раваць грунт
im Wald ~ — прачаса́ць лес (у пошуках праціўніка)