tréubrüchig
a верало́мны, здра́дніцкі
Tréue
f - ве́рнасць, адда́насць
etw. auf Treu und Gláuben hínnehmen* — браць [прыма́ць] што-н. на ве́ру
die ~ hálten* — застава́цца ве́рным
~ schwören* — прысяга́ць на ве́рнасць
~ bréchen* — паруша́ць ве́рнасць
Tréueid
m -(e)s, - кля́тва [прыся́га] y ве́рнасці
den ~ léisten — прысяга́ць на ве́рнасць
Tréueprämi¦e
f -, -i¦en надба́ўка да зарпла́ты за вы́слугу гадо́ў
Tréuhänder
m -s, -
1) юрыд. выкана́ўца завяшча́ння, апяку́н
2) кіраўні́к (секвестраванага прадпрыемства), даве́раная асо́ба, пасрэ́днік
tréuherzig
a шчы́ры, адкры́ты
~е Áugen — адкры́тыя [даве́рлівыя] во́чы
Tréuherzigkeit
f - чыстасардэ́чнасць, шчы́расць, адкры́тасць
tréulich
adv ве́рна, чэ́сна; дакла́дна; гл. treu
tréulos
a верало́мны, няве́рны, здра́длівы
Tréulosigkeit
f - здра́да, верало́мства