Verbum

éingehen

*

I

1.

vi (s)

1) прыбыва́ць, паступа́ць

es sind Bríefe éingegangen — прыйшлі́ пі́сьмы [лістд]

2) увахо́дзіць (у стан справы)

auf die Fráge ~ — спыні́цца на пыта́нні

auf jéden Schü- ler ~ — індывідуа́льна падыхо́дзіць да ко́жнага ву́чня

3) (auf A) пагаджа́цца (з чым-н.), пайсці́ (на што-н.)

auf éinen Vórschlag ~ — прыня́ць прапано́ву

2.

vt (h, s) заключа́ць (здзелку, пагадненне)

éine Wétte ~ — ісці́ ў закла́д

éine Éhe ~ — усту́піць у шлю́б

II

vi

1) спыня́цца, спыні́ць існава́нне, гі́нуць (пра расліны, жывёл)

2) садзі́цца (пра тканіну)

éingehend

a

1) падрабя́зны, грунто́ўны, дакла́дны

2) увахо́дны

éingelegt

~е Árbeit — інкруста́цыя

~es Obst — кансервава́ная [марынава́ная] садавіна́

éingemacht

~e Kírschen — вішнёвае варэ́нне

Éingemachte

sub n -n кансервава́ная садавіна́

éingenommen

a:

1)

von sich (D) ~ sein — шмат з сябе́ стро́іць

2)

~ sein gégen etw. (A) — быць прадузя́та настро́еным су́праць каго-н.

3)

~ sein für (A) — быць прыхі́льным (да каго-н.)

Éingenommenheit

f - прадузя́тасць, прадузя́тая ду́мка, прыхі́льнасць

éingerichtet

a ула́джаны, абсталява́ны

gut ~ — добраўпарадкава́ны

éingeschmuggelt

a кантраба́ндны

éingeschränkt

a абмежава́ны