Verbum

vórknöpfen

vt

sich (D) (j-n) ~ — разм. прапясо́чыць, адчыта́ць, прабра́ць каго́-н.

vórkommen

* vi (s)

1) выхо́дзіць напе́рад

2) (bei D) захо́дзіць (да каго-н.)

3) сустрака́цца (пра слова ў тэксце і г.д.)

4) адбыва́цца, здара́цца (пра выпадак)

das darf nicht mehr ~! — каб гэ́тага бо́лей не было́!

5) (D) здава́цца

er kommt mir bekánnt vor — мне здае́цца, што я яго́ ве́даю

Vórkommen

n -s, -

1) здарэ́нне, факт, вы́падак

2) радо́вішча (карысных выкапняў)

3) існава́нне, наяўнасць

vórkommendenfalls

adv у вы́падку, калі́

Vórkommnis

n -ses, -se здарэ́нне

Vórkriegsstand

m -(e)s, -stände давае́нны ўзро́вень

vórladen

vt юрыд. выкліка́ць (у суд, у паліцыю і г.д.)

Vórladung

f -, -en вы́клік (у суд, у паліцыю і г.д.)

der ~ Fólge léisten — з’яві́цца па вы́кліку [паве́стцы, по́зве]

Vórlage

f -, -n

1) прае́кт, прапано́ва

éine ~ dúrchbringen* [dúrchsetzen] — дамагчы́ся зацвярджэ́ння прае́кта

2) арыгіна́л, узо́р

3) спарт. пас, перада́ча

4) архіт. вы́ступ

5) прадстаўле́нне (von D – дакументаў)

6) тэх. су́парт

vórlassen

* vt

1) прапуска́ць напе́рад, прапуска́ць па́-за чарго́ю

2) дапуска́ць, упуска́ць (на сустрэчу, прыём і г.д.)