wíssen
* vt
1) (von D, um A) знаць, ве́даць (што-н., аб кім-н., аб чым-н.)
~ Sie es gewíss? — Вы ў гэ́тым упэўнены?
sovíel ich weiß — нако́лькі мне вядо́ма
ich weiß ihn in Sícherheit — я ве́даю, што ён у бяспе́чнасці
ich weiß ihn glücklich — я ве́даю, што ён шчаслі́вы
Beschéid ~ — ве́даць што-н., разбіра́цца ў чым-н.
j-m Dank ~ — быць удзя́чным каму́-н.
er weiß kéinen Rat — ён не ве́дае, што яму́ рабі́ць
◊ was ich nicht weiß, macht mich nicht heiß — ≅ чаго́ я не ве́даю, аб тым не турбу́юся
2) (zu + inf) уме́ць (што-н. рабіць)
sich zu fássen ~ — уме́ць вало́даць сабо́й
Wíssen
n -s, - ве́ды, ве́данне
méines ~s — (на)ко́лькі я ве́даю
~ ist Macht — ≅ вучэ́нне – святло́, а невучэ́нне - це́мра
zu viel ~ macht Kópfschmerzen — ≅ шмат бу́дзеш ве́даць – галава́ абле́зе
Wíssenschaft
f -, -en наву́ка
die ángewandte ~ — прыкладная наву́ка
sich auf die ~ légen — адда́цца наву́цы
Wíssenschaftler
m -s, - навуко́вец, навуко́вы супрацо́ўнік, вучо́ны
Wíssensdrang, Wíssensdurst
m -(e)s ця́га [імкне́нне] да ве́даў
Wíssensgebiet
n -(e)s, -e галіна́ ве́даў
Wíssensniveau
[-vo:]
n -s, -s узро́вень ве́даў