wínden
*
I
1.
vt
1) мата́ць, намо́тваць, абвіва́ць; пле́сці
etw. in ein Tuch ~ — загарну́ць што-н. у ху́стку
Kränze ~ — пле́сці вянкі́
2) тэх. падыма́ць лябёдкай
2.
(sich) ві́цца, выгіна́цца, выкру́чвацца
перан. выкру́чвацца
II
1.
vt, vi учуць (па ветры)
2.vimp
es wíndet — ве́трана
Wíndeseile
f 
in [mit] ~ — мала́нкава, ве́льмі ху́тка
Wíndfang
m -(e)s, -fänge та́мбур; се́ні
Wíndflüchter
m -s, - дрэ́ва, скрыўленае ве́трам
Wíndgeschwindigkeit
f - сі́ла [ху́ткасць] ве́тру
Wíndhauch
m -(e)s, -e по́дых ве́тру