Fáultier
n -(e)s, -e
1) заал. ціхахо́д
2) разм. ло́дар, гульта́й
Fáust
f -, Fäuste кула́к
auf éigene ~ — сваі́м о́думам, самахо́ць, па-сво́йму
die ~ bállen — сціска́ць кула́к
◊ das passt wie die ~ aufs Áuge — ≅ гэ́та падыхо́дзіць як каро́ве сядло́
fáustdick
1.
a таўшчынёй з кула́к
2.
adv
~ lügen — наха́бна [гру́ба] ілга́ць [хлу́сіць, мані́ць]
~ áuftragen* — бязме́рна перабо́льшваць
◊ er hat es ~ hínter den Óhren — яго́ не ашука́еш, ён быва́лы чалаве́к
Fauteuil
[fo'tø:j]
m -s, -s крэ́сла, фатэ́ль