Vórarbeiter
m -s, -
1) ста́ршы рабо́чы; дзеся́тнік
2) загато́ўшчык, нарыхто́ўшчык
voráuf
a спе́раду, напе́радзе
j-m ~ sein — ісці́ напе́радзе [спе́раду], быць пе́ршым; спарт. ве́сці
voráus
a упе́рад, напе́рад
im ~ — за́гадзя
j-m ~ sein — перагна́ць каго́-н.
im ~ erráten* — прадугада́ць, угада́ць (напе́рад)
mit béstem Dank im ~ — за́гадзя прыно́сім [выка́зваем] глыбо́кую падзя́ку
Voráusabteilung
f -, -en вайск. перадавы́ атра́д
voráusbedingen
* vt папярэ́дне абумо́віць
Voráusbedingung
f -, -en папярэ́дняя ўмова
voráusberechnen
vt за́гадзя вылі́чваць, прадугле́джваць
voráusbestellen
vt папярэ́дне зака́зваць [замаўля́ць]