Sein
n -s быццё, існава́нне
das ~ bestímmt das Bewússtsein — быццё вызнача́е свядо́масць
Séine
sub
der ~ [die ~, das ~, die ~n] яго́; пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка: свой (свая́, сваё, свае́)
die ~n — яго́ блі́зкія [ро́дныя]
sie wúrde die ~ — яна́ ста́ла яго́ жо́нкай
er hat ímmer das ~ getán — ён заўсёды выко́нваў свой абавя́зак
séiner
1.
pron pers (G) aд er
2.
pron poss (без наз.) яго́
Séiner
m -s, - се́йнер (невялікае рыбалоўнае судна)
séinerseits
adv з яго́ бо́ку, што да яго́
séinerzeit
adv у свой час, свайго́ ча́су
séinerzeitig
a ко́лішні, тагача́сны; той
séinesgleichen
a inv такі́ як ён, падо́бны да яго́; падо́бны да сябе́
er hat nicht ~ — яму́ няма́ ро́ўных
Léute ~ pflégen so zu hándeln — лю́дзі, падо́бныя да яго́, звыча́йна так і дзе́йнічаюць
séinetwegen
adv
1) дзе́ля яго́, праз яго́
2) на яго́ ду́мку [по́гляд]
séinetwillen
um ~ — дзе́ля яго́, з-за яго́, праз яго́