hínkommen
* vi (s)
1) прыхо́дзіць, трапля́ць (куды-н.)
2) падзе́цца
wo ist mein Buch híngekommen? — дзе падзе́лася мац кні́жка?
hínkriegen
vt разм. адо́лець (што-н.), спра́віцца ( з чым-н.)
hínlänglich
a дастатко́вы, задавальнцючы
es ist ~ — гэ́тага до́сыць
hínlegen
1.
vt кла́сці, палажы́ць
hínlegen! — лажы́ся!
2.
(sich) лажы́цца, кла́сціся hínnehmen
* vt
1) браць, узя́ць (сабе́)
2) прыма́ць, цярпе́ць, міры́цца (з чым-н.)
3)
von der Musík híngenommen sein — быць у захапле́нні ад му́зыкі
hínpfeifen*
: vor sich ~ — пасві́стваць, насві́стваць сабе́
hínreichen
vt
1) падава́ць, праця́гваць
2) хапа́ць, быць дастатко́вым
Hínreise
f -, -n падаро́жжа, пае́здка (туды)
hínreißen
* vt захапля́ць, палані́ць
sich ~ lássen* — захапі́цца, даць сябе́ захапі́ць чым-н.