verstrícken
1.
vt (in A) заблы́тваць, уця́гваць (каго-н. у непрыемную справу)
2.
(sich)
(in A) заблы́тацца (у супярэчнасцях і г.д.); ублы́тацца ў што-н.
Verstríckung
f -, -en
1) збег абста́він
2) перан. канфлі́кт, калі́зія
verstúmmen
vi (s)
1) аняме́ць, зняме́ць
2) змо́ўкнуць (пра музыку, галасы)
verstümmeln
vt
1) зняве́чыць, скале́чыць
2) сказі́ць, сапсава́ць
Verstümmelung
f -, -en
1) кале́цтва, пашко́джанне
2) скажэ́нне, псава́нне, няве́чанне
Versúch
m -(e)s, -e
1) спро́ба
éinen ~ máchen — зрабі́ць спро́бу
2) про́ба, до́след, во́пыт
éinen ~ ánstellen [máchen, áusführen] — паста́віць до́след
3) юрыд. зама́х (на злачынства)
versúchen
vt
1) каштава́ць (страву)
2) спрабава́ць, прабава́ць, про́баваць
er versúchte sein Béstes — ён паспрабава́ў зрабі́ць усё, што ад яго́ зале́жыць
sein Glück ~ — паспрабава́ць шча́сця
3) спакуша́ць (каго-н.)
sein Schícksal ~ — спакуша́ць лёс
Versúchsanlage
f -, -n эксперымента́льная ўстано́ўка, эксперымента́льнае абсталява́нне
Versúchsflieger
m -s, - лётчык-выпрабава́льнік