verstifen

1.

vi (s) здранцве́ць, аняме́ць

2.

(sich)

1.

(auf A) упа́рціцца (у чым-н.); упіра́цца

2) мацне́ць; стабілізо́ўвацца (пра эканоміку)

3.

vt буд. умацо́ўваць, падпіра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)